Werkgroep Transitie Hulpverlening Huiselijk Geweld- THHG zoekt ervaringsdeskundigen op het gebied van huiselijk geweld
DORDRECHT - Tijdens de Internationale Dag Tegen Geweld Tegen Vrouwen is aan Wethouder Peter Heijkoop van de Gemeente Dordrecht het Manifest Stop geweld tegen vrouwen aangeboden door het Platform Vrouwen Kunnen Alles en de Bella Donna’s. Lokale media heeft hierover bericht. Dit heeft ertoe geleid dat een aantal ervaringsdeskundigen op het gebied van huiselijk geweld met elkaar in contact is gekomen en de Werkgroep Transitie Hulpverlening Huiselijk Geweld-THHG hebben gevormd.
Centrale vragen zijn: Gebeurt er voldoende om huiselijk geweld te voorkomen, en als het voorkomt is er dan genoeg ondersteuning voor het slachtoffer om uit die situatie te komen en voor herstel achteraf? Wij hebben de indruk dat het beter en anders kan in veel gevallen en ons doel is om dat als serieuze gesprekspartner met overheden en hulpverlening aan te kaarten.
We zijn op zoek naar meer ervaringsdeskundigen die hieraan bij willen dragen vanuit hun eigen expertise. Ervaringsdeskundigen die in de volgende gemeenten wonen; Alblasserdam, Dordrecht, Hardinxveld-Giessendam, Hendrik Ido Ambacht, Molenlanden, Papendrecht, Sliedrecht, Vijfheerenlanden en Zwijndrecht zijn bijzonder welkom om de Werkgroep THHG te versterken.
Voor contact of om kennis te maken kan je een mail sturen naar infothhg@gmail.com met je naam en telefoonnummer dan wordt er vanuit de Werkgroep contact opgenomen.
Manifest Stop geweld tegen vrouwen:
Geweld tegen vrouwen kan en mag niet voorkomen. Het is een schending van de rechten van de mens. Waarom komt dit dan toch nog steeds voor. En ook nog vaak, heftig en langdurig?
Vrouwen die slachtoffer zijn (geweest) van geweld moeten beschermd en geholpen worden. Het vinden en toegang krijgen tot de juiste hulpverlening is dan vaak een probleem. Daarnaast moeten daders ook duidelijk aangepakt worden.
Een rapportage over de uitvoering van het verdrag van Istanbul door het College voor de rechten van de mens uit november 2018 vermeldt onder andere het volgende:
“Veel vrouwen die het slachtoffer zijn van geweld ontvangen niet alle benodigde informatie over de ondersteuningsdiensten en wettelijke maatregelen die hen ter beschikking staan. Velen van hen weten niet waar ze terecht kunnen voor ondersteuning en de benodigde informatie is niet altijd beschikbaar in een taal die hen machtig is.
De overheid meldt dat informatie beschikbaar is op websites en brochures van bijvoorbeeld de politie, opvangcentra en Veilig Thuis. Deze informatie is niet beschikbaar in verschillende talen en er wordt onvoldoende rekening gehouden met vrouwen die laag geletterd zijn of analfabeet. Bovendien vereist dit systeem dat de slachtoffers weten hoe zij de informatie online kunnen vinden.
Er zou in de informatie rekening gehouden moeten worden met culturele verschillen. Ook is het voor veel slachtoffers moeilijk om over hun gevoelens te praten.
Plegers van geweld dienen acuut aangepakt te worden, en slachtoffers erkend en beschermd.
Teveel plegers van geweld komen langdurig of zelfs helemaal weg met hun gedrag. Het lijkt soms of deze verdachten van strafbare feiten meer rechten en vrijheden hebben dan hun slachtoffers. Hoe ver kan een dader en moet een slachtoffer bijvoorbeeld gaan om te komen tot een onderzoek, een contactverbod of (ik noem maar iets) een schadevergoeding.
Nu hebben slachtoffers te vaak het gevoel dat ze niet serieus worden genomen en dat met hun meldingen niets wordt gedaan. Helaas wordt dit in het nieuws geregeld bevestigd zoals in de zaak rond Humeyra.
Het gevolg van deze omstandigheden is dat het geweld te lang voort kan blijven duren, en dat het niet ophoudt bij de daders maar in het systeem doorgaat. Voor alle mogelijke zorg en nazorg zijn er wachtlijsten, eigen bijdragen en mogelijk is het er zelfs helemaal niet.
Citaat uit factsheet Huiselijk en Sexueel Geweld 2019 van Movisie:
“Hermeldingen en hulp
Uit onderzoek in de vier grote gemeenten Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Utrecht blijkt dat bijna 60% van alle meldingen over huiselijk geweld die binnenkomen bij Veilig Thuis zogenoemde ‘hermeldingen’ zijn: het geweld in deze gezinnen stopt niet. Van de kinderen die slachtoffer of getuige zijn geweest van huiselijk geweld of kindermishandeling en hier traumaklachten aan over houden krijgt slechts 18% hulp. Van de gezinnen waar sprake is van ernstig huiselijk geweld en waar hulpverleners bij betrokken zijn, is in 50% van de gezinnen na 1,5 jaar nog altijd sprake van excessief geweld. Bij veel kinderen wordt niet onderzocht wat ze nodig hebben nadat is vastgesteld dat zij blootgesteld zijn aan geweld. 60% van de kinderen die getuige zijn van huiselijk geweld krijgt geen hulp.”
Verdrag van de Raad van Europa inzake het voorkomen en bestrijden van geweld tegen vrouwen en huiselijk geweld
Er bestaat een internationaal verdrag opgesteld in Istanbul tegen geweld tegen vrouwen. Dit verdrag is door Nederland mee ondertekend en alle vrouwen in Nederland mogen zich hier op beroepen. Het College voor de rechten van de mens heeft in 2018 een rapportage geschreven waarin ze beschrijft hoe de inhoud van het verdrag van Istanbul in de Nederlandse wetgeving en beroepspraktijk wordt geïmplementeerd. Het is een kritische rapportage waar uit blijkt dat Nederland tekort schiet in het erkennen van geweld tegen vrouwen door een genderneutrale aanpak tegen geweld te voeren. Ook schiet Nederland tekort in het beschermen en helpen van vrouwen die met geweld te maken hebben (gehad).
Wat we van de gemeente willen weten:
• Zijn alle betrokken wethouders een raadsleden op de hoogte van de inhoud van dit verdrag?
• Welke inspanningen worden op lokaal en Drechtstedenniveau verricht om te voldoen aan de richtlijnen van het Verdrag van Istanbul?
Platform Vrouwen Kunnen Alles
Bella Donna’s
