Hier op dit eiland (4) - Frits Baarda: Ik wilde mezelf verrassen
DORDRECHT - 'Hier op dit eiland' door Bert den Boer, aflevering 4 over Frits Baarda: Ik wilde mezelf verrassen.
Journalist Frits Baarda komt uit een sociaal-politiek nest met oog voor de mensen om je heen. Nieuwsgierigheid is hem met de paplepel ingegoten. Hij wilde psycholoog, acteur, maatschappelijk werker en Egyptoloog worden. Uiteindelijk werd het de journalistiek. Na tien jaar redacteur buitenland bij Het Vrije Volk, begon hij voor zichzelf. Coen Verbraak is zijn grote voorbeeld. ‘Hij kan ongelooflijk goed luisteren en is in staat een verhaal te ontrafelen door op ogenschijnlijk eenvoudige wijze trefzekere vragen te stellen. In een persoonlijk gesprek kan ik ook direct zijn. Wat mij interesseert is waarom je doet wat je doet. Mijn werk is boeiend, omdat ik deelgenoot mag zijn van een wereld die ik niet ken.’
Frits woont veertig jaar in de Hoge Nieuwstraat in de historische binnenstad. Net als 6,7 miljoen andere Nederlanders keek hij naar de eerste persconferentie met Rutte en Irma. Hij dacht: ‘Mijn buren zitten ook te kijken. Hoe gaat het met mijn buren? Ik was overdonderd door de gebeurtenissen. Het besef kwam binnen dat ik in een veel grotere tijd stond dan voorheen. Over honderd jaar wordt er over ons gesproken.´ Het voelde als een journalistieke plicht om hier iets mee te doen. Met een eenvoudige vraag - ‘hoe gaat het met u?’ - ging hij op onderzoek uit. Het resultaat is een tijdsdocument in de vorm van het boek Stemmen uit mijn straat.
‘Mijn buren hebben mij enorm verrast. Iedereen weet zich onder moeilijke omstandigheden aan te passen en probeert positiviteit uit een benarde situatie te halen. De veerkracht is frappant. Terwijl het een heel moeilijke tijd was, liep ik na een interview soms juichend door de straat. De verhalen werden me gewoon in de schoot geworpen.’
Midden in de straat ligt een speelterreintje. Bewoners van de ene kant hebben niet zoveel contact met de andere kant en andersom is dat ook zo. Een keer in het jaar is er een straatfeest, juist bij dit speelterreintje. ‘Deze tijd levert ook iets op: meer aandacht voor elkaar. Mensen zitten veel meer buiten en vragen aan elkaar hoe het gaat. Dat is een sterkere behoefte dan voorheen. De wereld is opgeschud, dat voel ik. Op mijn manier lever ik tegenwicht door met extra aandacht naar mijn buren te luisteren: de stemmen van mijn straat.’
Fotograaf: Frits Baarda
