Hier op dit eiland (19) - Leven bij de dag: Bianca Erkrath
DORDRECHT - 'Hier op dit eiland' door Bert den Boer, Aflevering:19 Leven bij de dag
Bianca Erkrath is zorgcoördinator bij Bonniers Zorg, een thuiszorgorganisatie met circa tachtig zorgcliënten. De gemiddelde leeftijd ligt tussen de 85 en 100 jaar. Een kwetsbare groep met vrij veel dementerenden. ‘Wij leveren zorg, zoals je zelf verzorgd wil worden. Persoonlijk, betrokken, kleinschalig. In deze coronaperiode leven we bij de dag.’
In de spannende beginperiode was communicatie het allerbelangrijkste. Al snel werd een coronateam opgezet. ‘Wat gebeurt er in ons team? Hoe werken we veilig? Wat zeg je over een zieke medewerker met corona? We hebben telkens afspraken gemaakt. Beschermingsmiddelen waren moeilijk verkrijgbaar. We zochten lukraak op internet, haalden wat bij een tattooshop vandaan.
In thuiszorg ga je van deur naar deur. Dat zorgt voor zoveel angst: wat als ik het doorgeef? Medewerkers willen niet schuldig zijn aan het overlijden van een cliënt. Petje af voor de meiden. Er komt nu een groep van patiënten uit het ziekenhuis die extra zorg nodig hebben. Dat is een nieuwe tak van sport waar we ons in gaan verdiepen.’
Een besmette dementerende cliënt maakte veel indruk. ‘Hij was vaak aan het wandelen en dol op de kinderen in de buurt. Hoe gingen we hem beschermen? Je zag het verdriet, maar je wist niet welke kant je op moest. Bij de politie meldde ik ten einde raad een poging tot doodslag: een besmette meneer met corona deelt in de speeltuin koekjes uit. Uiteindelijk kon hij worden opgenomen in Het Parkhuis. Hij zei zelf: het is goed.’
Wat Bianca bijblijft is de veerkracht van mensen. Het wij-gevoel: hoe sterk je als team met elkaar kunt zijn. Maar ook de eenzaamheid bij cliënten. ‘Mensen bellen zogenaamd met een vraagje en vervolgens ben je twintig minuten aan de telefoon. Eigenlijk hebben ze behoefte aan een gesprek. We zijn belrondjes gaan doen: hoe is het met u? Hoe komt u deze periode door? Je bent als oudere overgeleverd aan de mensen om je heen. Het is schitterend om te zien hoe kinderen zich opwerpen en enorm voor hun vader of moeder zorgen.’
Johan en Elly Hagendoorn zijn al langer cliënt. Hij heeft via het persoonsgebonden budget de zorg voor zijn vrouw geregeld zoals hij dat wil. Als je vaak bij mensen komt krijg je een band. Het wordt gemakkelijker op dagen dat het tegenzit om dan een bakkie te doen. Zorg is zoveel groter dan alleen de cliënt.
Toch blijft het bizar hoe dit onzichtbare virus ons gedrag beïnvloedt. Zo heeft Nelleke haar ouders ontzettend lang niet geknuffeld. Peter vindt het bijna eng om te zien hoe beïnvloedbaar we als maatschappij zijn. Hoe snel het went om op het schoolplein een mondkapje te dragen. Hoe raar het is als mensen elkaar een hand geven in een film.
Alleen voor hun hond Tax verandert er schijnbaar niets.
Leven bij de dag – Bianca Erkrath (Fotograaf: Femke Dumas – Van der Horst)
