Hier op dit eiland (10) - Thuiswerken: Het leek wel een callcenter

12 juli 2021
Hier op dit eiland (10) - Thuiswerken: Het leek wel een callcenter

DORDRECHT - 'Hier op dit eiland' door Bert den Boer, aflevering 10 over thuiswerken: Het leek wel een callcenter

Nelleke van Weering en Peter van Harten zijn de ouders van de vierjarige Cas en zevenjarige Minke. Ze wonen met veel plezier in Dordrecht. Niet verwonderlijk dat Nelleke een bijbaan had bij café ‘Nel aan de Krom’ in Oud-Alblas, vlakbij Bleskensgraaf, waar zij opgroeide. Zij is nu als projectmanager bij de gemeente Breda actief voor de horeca en detailhandel. Peter werkt als hoofd van de afdeling HR-services bij het Maasstad Ziekenhuis in Rotterdam. Hij zorgt er ondermeer voor dat zo’n 4.000 medewerkers hun salaris krijgen. De corona-uitbraak betekent toenemende werkdruk én zorg voor de kinderen thuis. ‘Dan is het elke dag wakker worden en kijken wat de dag gaat brengen. De eerste weken waren dramatisch. We hadden een valse start. We werkten allebei aan de huiskamertafel om zo afwisselend op de kinderen te reageren. Dat werkte niet, alles gebeurde half. Cas kan tien minuten zelfstandig spelen en vraagt dan aandacht. Je moet je kunnen afsluiten van je gezinssituatie.’ Ze besluiten om en om dagdelen te besteden aan werk of zorg voor de kinderen. Boven was al een kamer als kantoortje ingericht. Tijdens de eerste lockdown lopen werk en privé naadloos in elkaar over. Ook in het weekend wordt gewerkt. Een ‘keek op de week’ brengt structuur, evenals een schema met gekleurde symbolen: ontbijten, spelen, iets voor jezelf doen, naar buiten… Als de scholen weer opengaan, neemt ieders vrije tijd toe.

Nelleke houdt een boekje bij als naslagwerk. Het jaar 2020 heeft meer tekst dan ooit. ‘Het meest bijzondere is dat je met z’n vieren zoveel meemaakt. We merken aan de kinderen dat ze het fijn vinden dat wij thuiswerken. Ik stel betere vragen aan Minke, omdat ik haar heb begeleid met schoolwerk. Zo intensief bij elkaar is soms bloedirritant, maar ook uniek en mooi.’ Al vraagt Peter zich wel af of ze deze zomer met hun kleine camper op pad gaan: ‘Gaan we straks met z’n vieren in zo’n beperkte ruimte in een vrijwillige lockdown?’ Nelleke: ‘We zetten er een terugtrektent naast.’
Tijdens deze periode ontstaat meer begrip voor elkaars werksituatie. Nelleke: ‘Wauw, dan ben ik onder de indruk hoe Peter een telefoontje doet en denk ik: dat is mijn vent.’ Allebei vinden ze dat deze crisis veel creativiteit losmaakt. Dingen die lang niet voor mogelijk werden gehouden, worden nu met een noodvaart geregeld. Thuiswerken is een blijvertje. Je sport via een skypeverbinding, bekijkt online bioscoopfilms. ‘Met jonge kinderen is het perfect om een lekkere maaltijd thuis te laten bezorgen.’
Toch blijft het bizar hoe dit onzichtbare virus ons gedrag beïnvloedt. Zo heeft Nelleke haar ouders ontzettend lang niet geknuffeld. Peter vindt het bijna eng om te zien hoe beïnvloedbaar we als maatschappij zijn. Hoe snel het went om op het schoolplein een mondkapje te dragen. Hoe raar het is als mensen elkaar een hand geven in een film.
Alleen voor hun hond Tax verandert er schijnbaar niets.

Foto: Het leek wel een callcenter  - Nelleke van Weering en Peter van Harten - fotograaf: Huib Kooyker

Meer over:
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.