Hans Berrevoets: "Jammer dat in Dordrecht borden Top Naeffpad in stilte zijn opgehangen"
DORDRECHT - In stilte heeft Dordrecht een Top Naeffpad gekregen rondom Villa Augustus nabij de Oranjelaan. De gemeenteraad had vorig jaar het groene licht gegeven om Top een plek te geven in het collectief geheugen van de stad. Vier borden met de tekst Top Naeff Dordtse schrijfster, 1878-1953, zijn zichtbaar vanaf de Oranjelaan.
Hans Berrevoets, voorzitter van het Platform Stedelijke herdenking, vindt het jammer dat de vier borden zonder een enig ceremonie zijn opgehangen. ,,Ik vind het een gemiste kans. Top Naeff wordt uiteindelijk dat toch vernoemd. De gemeente was haar vergeten, toen in de nieuwe wijk Stadspolders schrijvers en schrijfster een straat kregen. Er was dus iets goed te maken. Zij verdient zeker de aandacht van de warme publiciteit. We willen deze ereburgeres van Dordrecht immers niet vergeten?”
Volgens Berrevoets zal in het Weizigtpark wel een ceremonie komen als het Charlotte van Praag pad wordt onthuld. ,,Ik ben erg blij dat directeur Louise Bergenhenegouwen van natuur- en milieucentrum Weizigt heeft toegezegd daarvan de coördinatie te willen doen.”
Achtergrond info over de grondlegster van het echte meisjesboek. Gé Vaartjes schreef een biografie over haar als promotieonderzoek:
C.Buddingh’(1918-1985) noemde Top de grand dame van de Nederlandse literatuur. Zij werd in maart 1953 op de valreep nog ereburgeres van Dordrecht. Anthonetta Naeff (Dordrecht, 24 maart 1878 - aldaar, 22 april 1953) was een Nederlandse schrijfster die onder de naam Top Naeff haar boeken publiceerde.
Haar ouders waren Johan Reinhard Naeff en Anna Cornelia Vriesendorp. Van moederskant stamde zij uit een oude gezeten Dordtse koopmansfamilie; haar vader was ten tijde van haar geboorte eerste luitenant bij het corps Pontonniers. Na een korte onderbreking, waarin het jonge gezin in Nieuwediep woonde, keerde het naar Dordrecht terug; haar schooltijd ligt dan ook grotendeels in haar geboortestad. Voor de tijd van een jaar (1895/'96) ging de toen zeventienjarige Top Naeff naar een jongedameskostschool te Brussel. In 1897 overleed haar vader en ging zij met haar moeder bij haar grootmoeder wonen.
Haar debuut was het toneelstuk "De Genadeslag", dat op 13 februari 1899 te Dordrecht zijn première beleefde bij het "Rotterdamsch Tooneelgezelschap Le Gras en Haspels", onder regie van Jan C. de Vos, met Marie van Eysden-Vink, Alida Klein, Henri Brondgeest en Jan C. de Vos in de bezetting. Het werd in 1901 gevolgd door het toneelstuk "Aan Flarden", enkele jaren later door "Het Weerzien".
In 1900 publiceerde ze haar bekendste boek, "School-idyllen". Ondanks het tragische einde is het een humoristisch meisjesboek waarmee zij haar naam onmiddellijk vestigde en waarvan het succes haar haar verdere leven vergezelde. Op 23 november 1904 huwde Top Naeff de uit Zutphen geboortige doctor Huibert Willem van Rhijn, die zich als arts in Dordrecht had gevestigd.
In 1914 ondernamen zij en haar man een reis naar Indië, om er een reeks lezingen te houden. In oktober 1914 kon het echtpaar nog maar juist veilig terug keren. In 1931 maakt ze een grote reis naar Egypte, Griekenland, Syrië en Palestina . In 1934 werd zij benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau en tot Officier in de Kroonorde van België; in 1952 benoemde de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde haar tot erelid.
In 1953 overleed zij aan de gevolgen van een hartaanval. Haar naam leeft onder meer voort in de Top Naeff-prijs, die onregelmatig wordt uitgereikt aan de beste afstuderende(n) aan de Amsterdamse Theaterschool.
