Twee voorzetjes, maar vooral ‘I AM DORDRECHT’

14 juli 2022 • 12:00 door Ferry Visser

Voordat u denkt dat ik naast mijn schoenen ‘schrijf’, meld ik maar meteen dat ik echt geen Dordrecht ben, maar dat ik er alleen over schrijf.
De titel van een column moet over het hoogtepunt van het schrijfsel gaan en daarom raad ik aan om toch maar verder te lezen ;).

Op dit moment ‘belast’ ik u regelmatig met een aantal rubrieken waarvan ‘Dordtse Dingetjes’ de allernieuwste is. Twee van deze ‘dingetjes’ kregen wel heel veel ‘bezoek’ en reacties! Namelijk, het  oorlogsmonument bij Wieldrecht en de gekleurde schapen op een dak en aan een gevel.

Oorlogsmonument
Veel lezers waren me dankbaar voor de aandacht die ik aan het bijna overwoekerde en het nauwelijks leesbare oorlogsmonument aan het begin van de Amstelwijckweg gaf. De meesten wisten - net al ik - niets van het bestaan van het monument en nog minder van het verhaal achter het monument.
Maar er kwam ook een reactie vanuit de politiek! Een sportief raadslid had tijdens zijn hardlooprondje het monument ook ontdekt. Het stukje had hem getriggerd en hij was vastbesloten om iets met mijn stukje - lees het monument - te gaan doen.
Ik ben best benieuwd, want zelf zou ik het geweldig vinden als het monument een zichtbare plaats zal krijgen op de plek waar ‘het verhaal’ zich heeft afgespeeld! Namelijk aan de oever van de Dordtse Kil. Daar waar in 1977 ook de laatste pont naar ’s Gravendeel vertrok.
En als tweede optie: aan het begin van het kilometerslange fietspad (richting Moerdijkbrug) dat vanaf café-restarant Chez Heren Jansen langs de rivier loopt. 

Schapen
Het andere ‘dingetje’ ging over de schapen op het dak van een appartementencomplex aan de Merwekade en aan de gevel van een huis aan de Riedijk.
Omdat ik het toch vreemd vond dat er schapen op een plat dak stonden, bedacht ik een idee om Dordrecht nog Dordtser te laten worden.
‘Wat zou het leuk zijn als we bij de twee nog bestaande stadspoorten (Catharijnepoort uit 1652 en de Groothoofdspoort uit de 15^e eeuw) een aantal van dit soort schapen zouden plaatsen!’
Alleen al voor het verhaal, waarom de inwoners van onze stad 'Schapenkoppen' worden genoemd.
Dat toeristen op de foto gaan met een soort van 'I AMSTERDAM’-gevoel, maar dan anders!
Van mij mag het gevoel ook ‘I ♥ DORDRECHT’, I ♥ SCHAPENKOPPEN’ of zoals eerdergenoemd ‘I AM DORDRECHT’ worden.

Laat tegeldichter Ad (van Leida), één van de hoofdrolspelers uit de serie ‘Typisch Dordt’, het hele schapenkoppen verhaal in dichtvorm op een bord of tegel zetten.
Onze stad krijgt er bovendien een nieuw foto-object bij, want reken maar dat iedereen met zo’n levensgroot schaap of lammetje op de foto wilt!
Misschien eerst bij elke poort één, maar ieder jaar er eentje bij, want als er eenmaal een schaap door de poort gaat, volgen er meer!

Ik vermoed dat i.v.m. met de hulpdiensten, er geen schaap onder de poort kan staan, maar ik vind wel dat je moet kunnen zien dat de schapen de stad in willen. (Of dat ze er al binnen zijn.)

Nu afwachten wie deze voorzetten gaat inkoppen.

Foto's: Ferry Visser