Jongens waren we , maar aardige jongens.

18 januari 2022 door Chris Moorman
Jongens waren we , maar aardige jongens.

Regelmatig als ik de rivier oversteek (met de brug) kijk ik heerlijk rond. Het rondkijken over Zwijndrecht en naar de horizon  geeft altijd wel een uitdaging. Zal ik doorfietsen en een heerlijk rondje Zwijndrecht doen. Door Meerdervoort richting Kort Ambacht of via het Develpark richting Kijfhoek of iets eerder afslaan en zo langs de Devel en oudelands Ambacht richting Weetpunt rijden.

Heerlijke routes om te fietsen en op mooie dagen ga ik ook wel richting Bakestein en dan keuzes genoeg over het spoor of rechtdoor naar Heerjansdam of even via Rijsoord langs het Waaltje. Zo kom je nog eens in beweging en is het goed om je hoofd leeg te maken.

Vandaag koos ik maar richting hart voor Meerdervoort omdat ik daar een boodschap ging doen. Ik moest denken aan een recent overleden Zwijndrechter die ik daar wel eens trof. Leendert zat in mijn hoofd omdat hij jarig zou zijn geworden. Nu heb ik genoeg mensen die daarna in gedachten voorbij komen en terwijl ik zo door fietste richting Kort Ambacht naar kasteel Develstein sprong Frits meteen in gedachten. Beide mannen nu recent overleden maar met hun hart verpand aan Zwijndrecht.

Leendert en Frits waren ook allebei betrokken bij het groene Zwijndrecht en de geschiedenis of beter gezegd de historie van ons gebied.

Terwijl ik zo door reed langs  het Develpark en bedacht dat ik niet zo veel tijd had om door te rijden en reed ik via  de westelijke Snelliusweg terug naar huis, koninginneweg centrum. Dat centrum vermeld ik altijd graag omdat dit al heel lang op de bordjes staat.

Het stukje waar ik doorheen reed herbergt veel historie. Vanaf de dijk, de pieterman haven,  ging de vaart richting Pieterman. langs de lindelaan die, voordat het spoor daar lag, naar de Lindt leidde. Op die verkeersader van historie ligt dan het spoor dat al zo een honderdvijftig jaar de nieuwe ader is op de route Amsterdam Parijs.

Juist dat stukje langs de A 16 waar vroeger een pracht hoeve lag en waar ik door de Develpoort de Snelliusweg opdraai is het weer een glimlach omdat ik dan opnieuw denk aan Frits die een plan bedacht had om daar een afslag te maken voor de A16.( Frits was van de burger verkeerscommissie)

Leuk zijn  de gedachten die dan opkomen, denkend aan de twee mannen en hun inzet. Opgeteld komen er steeds meer namen boven die allemaal bijgedragen hebben aan de ontwikkeling van Zwijndrecht maar nooit of zelden de schijnwerpers hebben gehaald of geambieerd.

Het is de verjaardag van Leendert die mij bij deze gedachten brengt want je moet het leven tenslotte vieren. In gedachten zie ik de lachende goedgeluimde Leendert en de vrolijke Frits aan  mijn geestesoog voorbij komen.

Ik stel mijzelf voor hoe zij vijftig jaar geleden naar Zwijndrecht keken en tien jaar geleden en bedenk me dat ik dat weet. Beide mannen heb ik vaak ontmoet en vaker is dat het gemeentehuis van Zwijndrecht geweest. Leendert met rondleidingen en Frits met tal van ontmoetingen met voor hem als hoogtepunt het ontvangen van zijn lintje waarmee hij lid werd in de orde van Oranje Nassau.

Terwijl ik over de Snelliusweg rij is het door de water partij weer Leendert die in gedachten komt. Zijn heerlijke interesse voor de vaart en alles wat op die route ligt. Ik probeer voor te stellen hoe dat er destijds uitgezien moet hebben. Hoe schuiten hun handel heen en weer brachten in een tijd van paard en wagen. 

Veranderingen zijn inherent aan onze tijd en ontwikkeling bedenk ik me, Maar toch zie ik ook heel veel zaken die niet veranderd zijn of die niet van de grond zijn gekomen.

Leendert had het over het heultje en via die plek rijd ik onder het spoor door. Het tunneltje ter hoogte van de Jeroen Boschlaan bij de Rembrandtstraat.  Het gekke is dan dat de vaart en de lindelaan daar vroeger doorliep en er nu een Jan Steenstraat aansluitend op de Rembrandtstraat verder gaat op die jeroen boschlaan. Meerdere knippen in een historische route die lang vergeten is. 

Als kind liep ik daar en kwam als peuter ook wel langs de kleuterschool daar op de hoek. Reeds lang is die daar weg en zijn de buurt tuinders daar bezig in hun buurttuin. Zwijndrecht tuinstad denk ik maar en dat zie je daar toch mooi terug. Hoe gewoon was het dat mensen dat in hun tuinen achter hun huis deden. 

Het hele gebied van de tuin en speelgebied staat weer op de nominatie van ontwikkeling. Dat was destijds met de kleuterschool al de bedoeling en garage van Yperen had het hele gebied in beslag met zijn garagebedrijf.

Nu weer is er een bestemmingsplan, een idee dat daar iets gaat komen, en tegelijk wil men weer de doorgang naar de Lindelaan openbreken zoals die er lag.  terwijl ik de bocht omrij richting huis en weer kijk naar het bord koninginneweg-c zie ik tussen de bebouwing door de lindelaan.

De huurwoningen zijn daar verkocht en de bewoners moesten er twintig jaar geleden uit vanwege aanstaande sloop. Verkocht aan een nieuwe generatie en weer denk ik aan de mensen die ik kende die daar woonden. Aan de tuinder Jan die anders dan zijn buurtjes niet in zijn achtertuin groente verbouwde. Mijn buurman Joop deed dat wel. Sterker nog het was een echte jager vergaarder. Hij ging palingen vissen aan de oever van de rivier . Vaak kwam ik hem op de brug tegen maar ook langs de oever.

Joop en Jan waren praktische mensen. Joop bereidde zich altijd voor op een nieuwe oorlog en had voor maanden  voedsel in zijn huis toen hij overleed. Jan was een rustige bedeesde tuinder die zich liet uitkopen toen de woonwijk  Walburg gebouwd werd. Hij was een gewaardeerd zanger in het kerkkoor en Joop het tegenovergestelde. Doof als hij was ging hij ook naar de kerk maar dan wel in dordrecht.

Jan woonde net als joop in hetzelfde wooncomplex. Achter Jan woonde ook René  ook zo een bijzonder iemand die ons recent ontviel.

Hij was van een andere kerk maar een geweldig lief en gedreven mens. Hij hield van de natuur en de taal en was iemand die ik ook kende van het gemeentehuis maar ook door de dwarsverbanden van het wonen in datzelfde wooncomplex. René wilde ook zijn huis kopen waar hij vrijwel zijn hele leven met zijn moeder gewoond had.  Ook voor hem gold dat hij feitelijk zou moeten verhuizen maar anders als het kerkhof is het bij hem en Joop niet anders geworden dan de begraafplaats .

Ontwikkelingen laten dus soms lang op zich wachten. Vele mensen hebben Zwijndrecht ontwikkelt en opgebouwd toit wat het nu is. Gewaardeerd zonder dat ik ze hier heb genoemd.

Ik denk dat het voor veel van hen  een soort openbaring zou zijn als ze de plannen hadden gehoord voor de toekomst. Zij kenden de Lindelaan die gewoon doorliep naar de Koninginneweg en het van Yperen terrein dat  bebouwd was.

Mogelijk zouden ze net als andere nog levende leeftijdsgenoten zich achter de oren krabben over hoe het allemaal verloopt maar dat is niet nieuw. 

Deze mensen uit het groen, de historie, de verschillende kerk stromingen we hadden allemaal die verbinding met elkaar. Jongens waren we , maar aardige jongens, een openingszin van een bekende Nederlandse schrijver. René vond dat altijd wel grappig van mij dat er zoveel overeenkomsten waren in mijn schrijfstijl en die schrijver.

Hij was o.a. neerlandicus en waardeerde iedereen op wat hij of zij was en niet op titel. De waardering van elkaar is het mooiste wat er is, niet je afkomst of je kerkelijke gezindte maar de liefde voor mens en natuur.  Zo fiets ik rond en kijk ik om me heen van A naar beter

 


 

Gerelateerde straten:

Over de columnist

Chris Moorman

Chris Moorman publiceert sinds 1977 artikelen, korte verhalen en columns en is sinds die tijd ook politiek actief binnen de regio Drechtsteden, hij is raadslid in Zwijndrecht. Deed opbouwwerk voor de kraakbond Zwijndrecht, de vereniging de Onderste Steen, woonconsumenten platform Drechtsteden en huurdersraad.

Als ondernemer is hij actief met zijn bedrijven fifth dimension en Lingam en actief voor de vereniging Piramiden en de geologische vereniging Geode. Ook is hij bekend van zijn eigen wierook lijn Chrisjewierook voor wereldvrede.

Zaaddonor
20 mrt
Zaaddonor
Het mondaine leven vastgelegd en de Zwijndrechtse oevers vereeuwigd
15 mrt
Het mondaine leven vastgelegd en de Zwijndrechtse oevers vereeuwigd
Dat bedoel ik nou
05 mrt
Dat bedoel ik nou
Midterm review: College lijkt aan bouw flexwoningen te twijfelen
28 feb
Midterm review: College lijkt aan bouw flexwoningen te twijfelen
Elk politiek nadeel heeft zo zijn persoonlijk voordeel.....
22 feb
Elk politiek nadeel heeft zo zijn persoonlijk voordeel.....
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.