Tegelparadijs of groene gemeente?
Tot nu toe is het me één keer overkomen: wateroverlast in huis door een hoosbui. Vanuit het hoofdriool was met enorme kracht het water uit mijn wc-pot geblazen, tot op het plafond! Ik ben optimist, dus mijn eerste gedachten waren: fijn dat ik er niet op zat en mazzel dat er geen kortsluiting is, met al dat water dat van de lamp druipt!
Maar ook als optimist rook ik, eerst letterlijk en daarna figuurlijk, wél de realiteit. Als we niks doen, zal wateroverlast door regenval steeds vaker voorkomen en dan is het slechts een kwestie van tijd voordat onze woonkamers blank staan.
Papendrecht staat in de top van meest dichtbebouwde gemeenten van Nederland. Bij al die bebouwing, zien we ook steeds meer betegelde tuinen. Een verharde ondergrond maakt dat bij plensbuien het water niet weg kan via de bodem. En riolen kunnen zoveel neerslag ook niet in korte tijd verwerken.
Op Twitter verzamel ik foto’s onder de noemer ‘de voortuin als familiegraf’, volledig betegelde voortuinen, eventueel voorzien van twee ‘urnen’ met plantje. Als ik in Papendrecht langs zo’n tegelparadijs loop, neem ik automatisch de respectvolle houding aan, die hoort bij een uitvaart.
Massaal tegels eruit en planten erin, is de oplossing die nodig is. Van de bebouwde grond in Papendrecht is een groot deel in handen van particulieren, bedrijven en de woningcorporatie. Dus we kunnen alleen samen zorgen voor verandering. Als we dat doen, voorkomen we niet alleen blank staande straten en ondergelopen huizen, maar gaan we ook hittestress tegen en verbetert de luchtkwaliteit. Als kers op de taart, ziet alles er ook nog veel vrolijker uit.
Met voorlichtingscampagnes en losse acties, wordt al jaren geprobeerd meer te vergroenen. Het werkt niet. Het aantal betegelde tuinen neemt alleen maar toe.
Ook zijn er nog altijd geen groene woontorens in Papendrecht. Op impressietekeningen van nieuwe appartementencomplexen, staan altijd indrukwekkende groene gevels. Als later het uiteindelijke ontwerp klaar is, blijken die standaard te zijn vervangen door stenen en glas. En bedrijventerreinen zijn, op een enkel mooi voorbeeld na, vooral een verzameling betonnen en stalen dozen, gelardeerd met grijze parkeerpleinen.
Laten we het roer echt omgooien in Papendrecht. Als we nu eens alle losse plannen en potjes geld samenbrengen tot één ambitieuze allesomvattende aanpak: De groene gemeente: paradijselijk Papendrecht!
Hoe ziet dat eruit? Ik zie voor me: appartementengebouwen met groene wanden of aan elk balkon planten (meegenomen als eis in stedenbouwkundige besluiten), wijken met een grote diversiteit aan bomen en struiken, waterdoorlaatbare groene parkeerplaatsen, lommerrijke voortuinen, kleurige geveltuintjes en beplanting rondom bomen.
De gemeente brengt mensen bij elkaar en er komt hands-on hulp in wijken, met tips voor onderhoudsarme alternatieven voor de tegeltuin. En iedereen wordt betrokken: de woningcorporatie, bedrijven, huurders en huiseigenaren, scholen, natuur- en milieuorganisaties, de stadsecoloog en mensen van groenonderhoud.
Stel, we beginnen komend jaar met één enthousiaste buurt, we pakken het groots aan en laten zien wat het resultaat is. Gegarandeerd zien anderen dan groen van jaloezie en roepen: dat willen wij ook! Het vraagt uiteraard veel ambitie, volharding en tijd, maar dan heb je ook wat: droge voeten, meer koelte, en een vrolijke groene omgeving. En, voor wie tijdens een hoosbui de wc wil gebruiken… u snapt het wel.